Wczesne wykrycie skoliozy zdecydowanie zwiększa szanse na skuteczną terapię, dlatego ważną rolę spełnia szczegółowe i dokładne badanie. Do wczesnej diagnostyki skolioz służą testy kliniczne, na podstawie których doświadczony terapeuta lub lekarz jest w stanie zauważyć odchylenia od normy w postawie ciała pacjenta.
Podstawowym testem wykonywanym z reguły na pierwszej wizycie jest test Adamsa, który polega na swobodnym wykonaniu skłonu w przód z rekami skierowanymi w kierunku podłogi oraz z utrzymaniem prostych kolan. Jest to wzrokowy test, który pozwala wstępnie ocenić istniejącą asymetrię w obrębie tułowia. Poza testem Adamsa wykonuje się szereg innych testów, oceniających symetrię ciała w obrębie kompleksów barkowych i miednicy. W badaniu, ocenie poddaje się także klatkę piersiową, krzywizny kręgosłupa, ruchomość poszczególnych odcinków kręgosłupa, a także rotację tułowia.
Pełne rozpoznanie skoliozy stwierdza się na podstawie badania RTG kręgosłupa wykonanego w projekcji a-p ( przednio-tylnej) i bocznej, w pozycji stojącej, z uchwyceniem talerzy biodrowych, dzięki którym można określić wiek dojrzałości kostnej, przy pomocy testu Risser. Na podstawie zdjęcia oblicza się stopień skrzywienia kręgosłupa wg skali Cobba, od wielkości którego zależy podjęcie odpowiedniej terapii.
